Τί είναι τα INBOOX?
Κεφάλαιο 1.1 – “Η Αρχή”
Έχει πάει αργά χωρίς να το καταλάβω. Άργησα να γυρίσω από την δουλειά για ακόμη μια μέρα. Έχει καταντήσει να μου φαίνεται λογικό πια. Με έναν υποχθόνιο τρόπο, η ανούσια ταλαιπωρία του τραπεζικού υπαλλήλου μετατράπηκε σε συνήθεια και πλέον μου φαίνεται περίεργο αν τύχει να γυρίσω σπίτι πριν βραδιάσει. Δεν μπορώ να κρύψω πως κάθε μέρα περνούν από το μυαλό μου σκέψεις και ιδέες που οδηγούν στην παραίτηση, αλλά δεν νομίζω να πάρω ποτέ μια τόσο μεγάλη απόφαση. Είμαι ο υπερεπιφυλακτικός και υπερπροσεκτικός τύπος ανθρώπου. Αυτός που μελετά ατελείωτες ώρες την παραμικρή επόμενη κίνηση, είτε σημαντική, είτε ασήμαντη. Γι’αυτό, σχεδόν όλες οι μεγάλες, κρίσιμες αποφάσεις της ζωής μου, έχουν μείνει ημιτελείς στα συρτάρια του μυαλού μου…
…
Κοντεύουν μεσάνυχτα. Χαζεύω στο internet διάφορα σκόρπια, ανούσια βίντεο, ή σαχλές, χιουμοριστικές εικόνες που από την πολλή επανάληψη έχουν πάψει να προκαλούν γέλιο. Μέσα σε αυτή τη βαρεμάρα κλασσικής δευτεριάτικης νύχτας, αποφασίζω να οριζοντιώσω το ταλαίπωρο κορμί μου. Αγκαλιάζω το μαξιλάρι, κάνω τις τελευταίες αρνητικές μου σκέψεις και με συνοδεία ενός παρατεταμένου ξεφυσήματος, κλείνω τα μάτια μου για να παραδοθώ στον Μορφέα . . .
– Δείτε το επόμενο βίντεο:
Ένα εκκωφαντικό ουρλιαχτό με κάνει να πεταχτώ απότομα από το κρεβάτι! Οι σφυγμοί μου χτυπούν κόκκινο καθώς ακούω ήχους σπασίματος γυαλιών και περίεργους κρότους που συνοδεύουν τις κραυγές, οι οποίες σιγά-σιγά γίνονται όλο πιο αδύναμες. Οι ήχοι δείχνουν να έχουν προέλευση τα διαμερίσματα των πάνω ορόφων. Κάνω μια αυθόρμητη κίνηση με κατεύθυνση προς την πόρτα, αλλά ο φόβος με συγκρατεί προτού την ανοίξω. Κοντοστέκομαι σκεπτόμενος το ενδεχόμενο να καλέσω την αστυνομία. Περιμένω υπομονετικά, προσπαθώντας να ακούσω περισσότερους ήχους ή φωνές που θα με πείσουν ότι ήταν απλά κάποιος έντονος τσακωμός που θα εξασθενήσει δίχως να χρειαστεί να επέμβω και θα πέσω πάλι ήρεμος στο κρεβάτι μου…
…
Σιγή . . . Πλέον δεν ακούγεται ο παραμικρός ήχος πέρα από την αγχωμένη ανάσα μου. Κοιτώ το ρολόι και δείχνει 5.30 το πρωί. Καλύτερα να περιμένω κάποια άλλη ένδειξη όσο θα αρχίσω να ετοιμάζομαι για τη δουλειά.
Πλένω τα δόντια μου, ντύνομαι και όλες οι κινήσεις μου γίνονται μηχανικά, με τα αυτιά μου τεντωμένα προς την πόρτα. Βγαίνω από το διαμέρισμα, στην αρχή επιφυλακτικά, αλλά βλέποντας ότι όλα είναι ήρεμα, κατηφορίζω στο δρόμο κηρύττοντας την έναρξη μιας ακόμη ημέρας ρουτίνας. Έχει ήδη ξημερώσει…
Όλη τη μέρα στη δουλειά, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Το ουρλιαχτό αντηχούσε βασανιστικά μέσα στο κεφάλι μου και δε με άφηνε να δουλέψω.
Γυρίζω το απόγευμα στο σπίτι μου και στην πόρτα συναντώ την κυρία Ελένη, την κουτσομπόλα της γειτονιάς, κοκέτα, καλοστεκούμενη για την ηλικία της. Πρέπει να κοντεύει τα 55, αλλά έχει το πρόσωπο και το σώμα μιας τριαντάρας. Ένα ζωντανό θαύμα της πλαστικής χειρουργικής. Είμαι σίγουρος πως θα έχει ήδη μάθει ποιος τσακώθηκε με ποια, το λόγο του τσακωμού και τον τρόπο που τα ξαναβρήκανε! Ας πάω να της πιάσω κουβέντα για να ενημερωθώ σχετικά με τα περίεργα συμβάντα. Εκείνη με διακόπτει απότομα πριν αρθρώσω την πρώτη μου φράση:
– “Καλησπέρα κυρία Ελένη, μήπως άκουσες….”
– “Άσε τις κουβέντες Άρη και βοήθησέ με στο κουβάλημα”.
…
Η κυρία Ελένη κρατά δύο τεράστιες σακούλες γεμάτες με άδεια πλαστικά μπουκάλια νερού. Εκτός από την εξυπνάδα της και το διάχυτο ταλέντο στις “δημόσιες σχέσεις”, διαπιστώνω σήμερα πως έχει και οικολογική συνείδηση. Κατευθύνεται προς το κατάστημα που πουλάει τα συγκεκριμένα μπουκάλια διότι, κατά τα λεγόμενά της, ξεκίνησε ένα οικολογικό πρόγραμμα επιστροφής και ανακύκλωσης των άδειων πλαστικών μπουκαλιών. Λίγο πριν φτάσουμε στο κατάστημα, γυρίζει προς το μέρος μου και μου λέει με πονηρό χαμόγελο:
– Δείτε το βίντεο και λύστε τον γρίφο:
– “Άκουσες κι εσύ το ουρλιαχτό μέσα στα ξημερώματα, ετσι;”
– “Ναι, κυρία Ελένη. Με ξύπνησε απότομα! Μετά δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ. Δεν ήξερα τι να κάνω. Μάθατε κάτι πιο συγκεκριμένο;”
– “Και βέβαια έμαθα. Από την ώρα που ξύπνησα έχω βγει στη γύρα για να μαζέψω πληροφορίες…”
Η κυρία Ελένη ήταν, είναι και θα είναι έγκυρη πηγή. Ένα σταθερό και σίγουρο πρακτορείο ειδήσεων για τη γειτονιά.
– “Πείτε μου κι εμένα που έχω σκάσει από το πρωί…”
-Αν η απάντηση που θα γράψετε στο παρακάτω πλαίσιο είναι σωστή θα αναγνωριστεί αυτόματα.
-Αν δεν συμβαίνει τίποτα, σημαίνει πως δεν έχετε γράψει τη σωστή απάντηση. Δοκιμάστε μια άλλη.
