Ο Άνθρωπος που Γελά
(“L’Homme qui rit”) είναι ένα μυθιστόρημα του Συγγραφέα, ποιητή και δραματουργού, σημαντικού εκπροσώπου του γαλλικού ρομαντισμού,
Το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή ενός νεαρού ευγενούς της Αγγλίας, του Γκουιπλαίν, που είχε παραμορφωθεί ως νήπιο. Είναι ο ήρωας που διαρκώς γελά, διότι η παραμόρφωση έχει δώσει στο πρόσωπό του μια μόνιμη έκφραση γέλιου. Ταξιδεύει με τον προστάτη και σύντροφό του περιπλανώμενο φιλόσοφο Ούρσους και το κοριτσάκι που έσωσε σε μια χιονοθύελλα.
Η ιστορία λαβαίνει χώρα στην Αγγλία του ύστερου 17ου και του 18ου αιώνα, κατά τις βασιλείες του Ιακώβου Β΄ και της Βασίλισσας Άννας, αντιστοίχως, και παρουσιάζει την αγγλική βασιλική οικογένεια και αριστοκρατία της εποχής ως σκληρούς και διψασμένους για εξουσία ανθρώπους. Ο Ουγκώ, εξορισμένος εκείνα τα χρόνια στις Αγγλονορμανδικές Νήσους, είχε σκοπό να παραλληλίσει την τότε Αγγλία με τη Γαλλία του Λουδοβίκου Φιλίππου και της Αντιβασιλείας.
Το βιβλίο έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες ανά τον κόσμο και έχει μεταφερθεί επανειλημμένα στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
